چادر پوششی برای زنان مسلمان در ایران که به صورت پارچه‌ای نیم‌دایره‌ای‌شکل و به رنگ‌های سیاه یا سفید یا رنگی است.[۱]

این پوشش، تکه‌ای بزرگ و دوره‌دوزی شده است که سر تا پای زن را در بر می‌گیرد، مدل‌های متنوعی دارد و چهرهٔ زن در آن پوشیده نیست. در گذشته این پوشش را به‌طور دقیق‌تر، بیشتر، زنان ایرانی در دورهٔ قاجاریه و در بخش‌هایی از افغانستان روی پوشاک خود برای گشتن در جاهای همگانی می‌پوشیده‌اند و امروزه نیز بین زنان و دختران مسلمان ایرانی رواج دارد. این حجاب در جاهای همگانی بیشتر به رنگ سیاه و برای نماز به رنگ سفید است.[۲]

چادر در ایران مورد پشتیبانی نظام جمهوری اسلامی است. دوره قاجار، بیشتر زنان اشراف از چادر استفاده می‌کردند چرا که چادر را پوششی می‌دانستند که باعث می‌شود کمالاتشان حذف شده و همگانی نباشند در حالی که زنان و دختران رعیت اغلب لباس محلی به تن داشته و چادر مخصوص افراد خانزاده یا نجیب‌زاده بوده است.